Klik HIER voor een update

En gelukkig niet alleen voor ons. Door alle reacties van jullie op de Facebook van Dierennood weten wij inmiddels dat wij en jullie er hetzelfde over denken.

De dierenopvang ‘Stajnia Benek’ is zo’n bijzondere plek, maar ook de oprichter Michał Bednarek vinden wij een heel bijzonder mens. Hij heeft als tiener al samen met andere enthousiaste mensen van de Poolse stichting ‘Viva!’ paarden van de slacht gered en hij was altijd bereid om ieder dier (en ieder mens) te helpen.

Deze opvang Stajnia Benek is zijn ‘kind’, zijn passie en zijn hele leven... Het zijn niet allemaal zwerfdieren, deels zijn het slachtdieren die zij redden en een tweede kans geven...

Michal’s Stichting 'Stajnia Stowarzyszenie Benek’, te vinden op Facebook onder deze naam, gevestigd in Szewce in Polen, biedt al vele jaren zorg en levenslange opvang voor dieren, voor wie niemand meer wil zorgen. Paarden die naar de slacht moesten omdat zij al oud waren of wat kreupel liepen, boerderij- en huisdieren, die door de eigenaren mishandeld werden en ook exoten zoals kamelen en een struisvogel.

Of wilde dieren uit de dichte bossen in Polen zelf, bijvoorbeeld een lynx met 3 poten, wisenten (Europese bizons) en zelfs stekelvarkens. Soms vinden paarden, honden of katten wel een nieuw baasje maar de meeste dieren blijven voor de rest van hun leven bij Michal. Het aantal dieren is variabel.

Zo vangen ze ook wilde dieren op zoals vossen en egeltjes na b.v. een verkeersongeluk. Na revalidatie worden deze weer in het wild vrijgelaten als dat enigszins mogelijk is.

Plaatjes vergroten als je er op klikt. (niet op mobiele telefoons)

Dit is zomaar een opsomming van de nu aanwezige dieren:

197 paarden, 20 koeien, 3 kamelen, 4 wisenten, 2 watussi-runderen, 28 geiten, 20 schapen, 4 ezels, 2 wallaby's, 36 vossen (fokdieren van de bontindustrie en wilde vossen), 100 kippen, 15 ganzen, 4 lama’s, 1 alpaca, 2 guanaco’s, 2 stekelvarkens, 4 meerkatten, 6 chinchilla's, 3 ringstaartmaki's, 30 papagaaien, 10 ooievaars, 6 zwanen, 5 pauwen, 6 varkens, 24 honden en 18 katten.

Ja, wij moesten ook even opzoeken wat een guanaco is. Het blijkt een soort lama te zijn.

Zoals je ziet zijn er ook oud-circusdieren bij.

Bijvoorbeeld de kamelen Rasid en Narin. Waarom verkoopt iemand kamelen voor de slacht? Zij waren niet oud en ook niet ziek. De reden is even simpel als bizar. De dieren moesten kunstjes doen in het circus.

Maar hun trainer vond ze niet zo slim, ze hadden moeite om de trucs te leren en ze luisterden ook niet goed genoeg. Volgens die trainer had hij dus een hele goede reden om ze naar de slachterij te sturen.

Of Mikolaj, de stier. Er kwam een telefoontje van een bezorgde dierenvriend. Zijn buurman, zo vertelde hij, was zwaar alcoholverslaafd en liet zijn koeien aan hun lot over. Ze waren broodmager, stonden op een kaal stuk grond, hadden geen water of eten en loeiden de hele dag. Hij werd er gek van.

Bij aankomst was al snel duidelijk dat de dieren dringend hulp nodig hadden. Voor de koeien werd gelukkig al snel een betere plek gevonden maar voor stier Mikolaj kwam geen gegadigde. Michal besloot, ondanks gebrek aan ruimte en geld, dat hij het dier nog een kans wilde geven.

De stier was intussen te zwak om op zijn poten te staan, volkomen uitgedroogd. Hij moest zelfs liggend vervoerd worden. De dierenarts constateerde dat het geen 24 uur langer had moeten duren. Zijn revalidatie heeft maanden geduurd maar nu is hij een happy stier die volop van zijn nieuwe goede leven geniet. En vast alweer vergeten is dat hij tussendoor nog even ‘ontmand’ is.

Och en dan Malwina, een oudere merrie. Haar voornaamste doel in het leven was geweest om drachtig te worden. Elk jaar een veulen krijgen om verkocht te kunnen worden.

En nu stond ze daar, met het hoofd naar beneden. Ze liep zeer mank, was vel over been en haar vacht had alle glans verloren. Overduidelijk had haar eigenaar haar altijd het goedkoopste voer gegeven en haar verder verwaarloosd.

Toch bleek dit haar redding. Want om toch nog zoveel mogelijk geld op te brengen bij de slager probeerde de eigenaar haar nog wat vet te mesten. Toen Michal haar vond had ze nog slechts 1 week vóór ze naar de slacht zou gaan.

Nu mag ze uitrusten en de rest van haar leven slijten in de stallen en op de weides. Ze blijkt zo rustig en lief, ze zou een perfecte pony zijn om, met een paar andere geselecteerde paarden, aan de hippo-therapie met gehandicapte kinderen mee te doen. Maar eerst heeft ze zelf nog revalidatie nodig en natuurlijk krijgt ze daar alle tijd voor.

En zo zijn er vele verhalen. Genoeg om te bundelen in een boek. Lieve mensen, deze bijzondere opvang Stajnia Stowarzyszenie Benek moet gewoon dóór kunnen blijven gaan.

Maar hun financiële situatie is nu ronduit dramatisch - steunende bedrijven staan op het punt om failliet te gaan of zijn dat inmiddels al, er komen steeds minder donaties binnen en de voorraad voer strekt hooguit voor 1-2 weken...

Ze waren gedwongen om de enige betaalde medewerker te ontslaan. Op dit moment werkt er niemand in loondienst en Michal en zijn vrijwilligers hebben nooit om geld gevraagd. De enige ‘hulp’ die ze hebben is een hele oude trekker maar niemand weet hoe lang die het nog blijft doen...

Natuurlijk is dat een groot probleem maar zij liggen voornamelijk wakker van de vele andere problemen. Hun voornaamste zorg is om de dieren te kunnen blijven voeren en zo veel mogelijk beestjes en beesten te kunnen blijven helpen.

Zo zijn er iedere maand minimaal 4 (!) vrachtwagens hooi nodig. De veterinaire zorg is ook zo’n hoofdbreker. Zoveel paarden en megagrote dieren als kamelen en wisenten neem je niet even mee naar het spreekuur van de dierenarts... En medische zorg aan huis is dubbel zo duur, als op het spreekuur komen...

Michal was destijds vol goede hoop begonnen met het uitbouwen van de stallen, iets waardoor veel dieren een stuk gelukkiger zouden worden maar momenteel ligt alles al meer dan een jaar stil.

Zodra er weer wat geld overblijft gaat hij graag weer aan de slag. Vóór de coronatijd konden ze nog wat bijverdienen met workshops, lezingen en presentaties voor kinderen over ecologie en dierenbescherming. Ach, we blijven maar herhalen: het leven van helpers en dieren is er in en na de coronacrisis niet eenvoudiger op geworden.

Nu is het elke dag extra hard werken en geen idee hebben of er morgen nog wel genoeg eten of hooi is.

Stel je eens voor: zoveel verschillende en vooral gróte dieren. Allemaal hebben ze een ander dieet en andere behoeften. Dan kom je er niet met een paar honderd kilo brokjes...

Om over de – enorme – dierenartskosten nog maar te zwijgen.

De ochtenden beginnen al vroeg met voeren, medicijnen toedienen, verbanden wisselen. Dan niet alleen maar ‘gewoon’ hard werken maar het is zeker ook fysiek zwáár werk om alle hokken, kooien en stallen schoon te maken.

Er is nauwelijks tijd om iets extra’s te doen of om de dieren aandacht te geven, de dag is zó om. Dan is het alweer tijd voor het volgende rondje voeren en medicijnen geven.

Michal zegt:

Maar aan het eind van de dag zijn we blij en trots dat het ons weer is gelukt. Ja, we zijn doodmoe, vaak te moe om te slapen en dan nog houden allerlei zorgen ons wakker. We blijven 's nachts maar piekeren en malen...

Tot overmaat van ramp hebben de laatste onweersbuien, zeer zware windstoten en heel veel regen voor nóg meer ellende gezorgd.

Veel daken van stallen moeten snel gerepareerd worden i.v.m. ernstige lekkages. Ook blijken de vloeren van een aantal stallen zo vermolmd dat ze dringend vervangen moeten worden voordat de natte herfst en ijskoude winter weer begint.

Zoveel verschillende soorten prachtdieren, die laten wij met ons allen toch niet in de steek!

Want alle beestjes tellen mee, toch?

Mogen wij weer op jullie steun rekenen om deze 'Ark van Noach' te kunnen laten voortbestaan?

Help je mee?

Maak ajb vandaag dan nog een donatie over naar:

NL16 INGB 0004 7841 60 t.n.v. Stichting Dierennood o.v.v. 'Hulpproject 147'

en wij zorgen dat je donatie echt alleen voor dit hulpproject besteed zal worden.
Bij ons is er geen aftrek voor salarissen, huisvesting of overbodige franje.

Of doneer via onderstaande knoppen: